گزارش جلسه دفاع پایان‌نامه جناب آقای محمد پارچه‌باف
۳۰ بهمن ۱۳۹۹
به حول و قوه الهی جلسه دفاع پایان‌نامه جناب آقای محمد پارچه‌باف، مقطع کارشناسی‌ارشد، رشته مدرسی معارف اسلامی گرایش مبانی نظری اسلام یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۴۵ در دانشگاه معارف اسلامی برگزار گردید.
موضوع پایان‌نامه: تبیین و بررسی انتقادی شئون بشری و الهی مسیح(ع) در عهد جدید با تاکید بر آراء علامه طباطبایی.
استاد راهنما: حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسن پناهی آزاد.
استاد داور: حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر باغبانی، حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسینی قلعه‌بهمن.
جلسه دفاع، پس از قرائت چند آیه از کلام‌الله مجید و اعلام برنامه توسط استاد محترم راهنما شروع و سپس دانشجو به ارائه گزارشی از پایان‌نامه پرداخت.
در ادامه داوران محترم نظراتشان را مطرح نمودند و بعد دانشجو و اساتید محترم راهنما و مشاور به دفاع از رساله پرداختند. و سپس اساتید برای نمره دانشجو به شور نشسته و بعد از آن صورتجلسه توسط استاد محترم راهنما قرائت و در آخر سوگندنامه توسط دانشجو خوانده شد.
چکیده پایان‌نامه
عهدجدید، در جایگاه مهم‌ترین منبع آیین مسیحیت، هویت و ابعاد شخصیت عیسی(علیه‌السلام) را بیان کرده است. ویژگی‌های مختلفی که این کتاب برای شخصیت ایشان بیان می‌کند، را می‌توان در دو بخش «اوصاف و شئون بشری» و «اوصاف و شئون الهی» قرار داد. شئون بشری عیسی(علیه‌السلام) مانند تولّد، نیازهای جسمانی، تغییر و متأثّر شدن از حوادث، جهل، دعا، عبادت و…، برای او یک شخصیت بشری تمام‌عیار ترسیم می‌کند. عهد جدید در دیگر سو، اوصاف و شئون الهی نیز برای عیسی(علیه‌السلام) با عناوینی همچون خدا، پسرخدا، کلمه‌ی خدا و نبیّ خدا، بیان می‌کند. یکی از این شئون الهی، نبوّت عیسی(علیه‌السلام) است که در این کتاب به صورت مبسوط در مورد آن و لوازم آن مطالبی به میان آمده است. خودِ شأن نبوّت هم مانع از برداشت‌های فرابشری در مورد شخصیت عیسی(علیه‌السلام) می‌شود. در مجموع، عناوین و اوصاف فرابشری عیسی در کتاب مقدس، توان اثبات فرابشر بودن آن حضرت را ندارد و این عناوین، با وجود قرینه‌هایی از همین کتاب، قابل حمل بر معنای مجازی یا معناهای دیگر آن عنوان هستند. در عین حال، عباراتی در عهدجدید ناظر به فرابشر بودن عیسی(علیه‌السلام) وجود دارد که توجیه آنها سخت یا ناممکن است. مانند عباراتی که به ایشان عنوان خدایی می‌دهند. این در حالی است که قرآن کریم در نگاه به شخصیت حضرت عیسی(علیه‌السلام) هم شأن بشری ایشان را به صورتی صریح و واضح تبیین می‌کند و هم مقام نبوت و شأن ارتباط ویژه ایشان با حق‌تعالی را تبیین می‌دارد. این مطالب با استفاده از آراء مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر آیات مربوط به مسئله نبوت و نیز شخصیت و ماجراهای مذکور در قرآن درباره آن حضرت، این نتیجه را به دست می‌دهد که: اولاً این تعابیر در برابر تعابیر بسیار زیادی از همین کتاب که تصریح و یا دلالت بر خدا نبودن و فراتر از بشر نبودن عیسی(علیه‌السلام) می‌کند، به چشم نمی‌آید. ثانیا با ملاحظه شکل گیری عهدجدید و سابقه و جایگاه برخی از نویسندگان این کتاب مانند «پولس» و تعارض بخش‌هایی از این کتاب با بخش‌های دیگر آن و در نهایت تناقضات موجود در این عبارات، چاره‌ای جز اعتراف به وجود تحریف و خطا در این کتاب باقی نمی‌ماند. در نهایت، آنچه از کتاب یادشده بر می‌آید این است که توصیف پذیرفته عهد جدید از شخصیت عیسی(علیه‌السلام)، تنها در جنبه اوصاف و شئون بشری ایشان پذیرفته است و اصاف و شئون الهی آن حضرت در عهد جدید معنا و نتیجه واضح و تامی در بر ندارد.
واژگان کلیدی
عیسی(علیه‌السلام)، عهد جدید، خدایی عیسی، پسر خدا، کلمه خدا، نبی خدا، پولس.
